หวยซอง เลขเด็ด อภิโชควิเคราะห์เลขรวย หวยรัฐบาล : Apichoke.net

ปกิณณกะ => ธรรมะ => ข้อความที่เริ่มโดย: <pak _lin_ya> ที่ 08 ตุลาคม 2009, 19:24:58น.

หัวข้อ: "เสียดาย กัลยาณมิตร"
เริ่มหัวข้อโดย: <pak _lin_ya> ที่ 08 ตุลาคม 2009, 19:24:58น.
ปกติเป็นคนอ่านหนังสือธรรมะอยู่แล้ว  จนวันนี้มีเรื่องไม่สบายใจหลายเรื่อง  ทั้งเรื่องการงานและเรื่องเพื่อน  ความอึดอัด คับข้องใจทำให้ต้องค้นหาที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ  เรื่องเริ่มเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา  ลุงเชยพาแฟนมาช่วยทำงานในห้องอาหาร  ลุงและเรากลายเป็นคนไม่รู้จักกัน เจอกันไม่ทักไม่พูด ไม่มีคนให้กำลังใจ  ตอนแรก ๆ รู้สึกใจแป้ว  จนกลับมาบ้านได้รับโทรศัพท์จากเพื่อนที่บอกว่ามีปัญหาต้องหาที่ทำงานใหม่  อยากมาอยู่กับเรา ซึ่งเรายินดีร้อยเปอร์เซ็นต์เพียงแต่เพื่อนที่ทำงานคู่กันเค้าจะย้ายไปที่ใหม่หรือเปล่า  ถ้าไม่...สิ่งที่เกิดกับเราเมื่อวันอาทิตย์ย้อนกลับมาบอกกับเราว่า กลับบ้านเถอะ  ยิ่งกลับไวก็จะยิ่งลืมไว  อีกอย่างจะได้ช่วยเพื่อนรักให้มีที่ฝึกงานที่ดี ๆ มีคนคอยดูแลเอาใจใส่อย่างดี  นั่นเป็นเรื่องแรกที่ทำให้ต้องคิดมาก  เรื่องที่สองเกิดขึ้นเพราะอยู่ดี ๆ เพื่อนที่ทำงานด้วยกันก็มีท่าทีไม่พอใจเราอย่างมาก ถามก็บอกว่าไม่เป็นไรชินแล้ว  อีกเดี๋ยวก็ไปแล้ว  นั่นทำให้เรารู้สึกว่าทำไมเราต้องมาเผชิญกับวิบากกรรมที่ต้องทนร่วมชายคากับคนดี ที่เข้ากับเราไม่ได้ด้วย
 
ทั้งหมดทำให้เรานึกถึงหนังสือของดังตฤณที่นก เพื่อนรักที่สุดคนนึงส่งมาให้อ่าน  เราได้แต่เขียนขอบคุณไปเมื่อครั้งแรกที่ได้รับ  แต่โปรแกรมมีปัญหาเลยไม่เปิดอ่านตั้งแต่วันที่ได้รับ  ล่วงเลยมาจนวันนี้เกือบสองอาทิตย์เพิ่งเปิดอ่าน  เราชอบมากกับคำพูดที่ว่า  หญิงชายเมื่อมาพบกัน  ลักษณะภายนอกดึงดูดกันตามธรรมชาติให้เข้าหากัน  ณ เวลานี้อ่านไป 1/3 เล่ม  ให้คิดได้ว่า การที่เราแอบรักนั้นไม่ผิดศีล  แต่มันเป็นเครื่องหมายบอกว่าจิตใจเราไม่นิ่งพอที่จะควบคุมตนเองได้  ไม่ให้รักคนที่เค้ามีเครื่องหมายแล้ว  ส่วนการโอบกอดนั้น เราไม่แน่ใจว่าเป็นการผิดศีลไหม เพราะคนที่เราโอบกอดนั้น เราโอบกอดด้วยความรู้สึกดี ไม่ใช่โอบกอดโดยมีจุดประสงค์ทางเพศ
ย้ายมาที่เรื่องของเพื่อน  เราต้องยอมรับว่าเพื่อนคนนี้มีจิตใจไม่นิ่งพอ  ไม่สามารถเปิดใจรับเราได้เท่าที่ควร  ต้องการให้เราดูแลเค้ามากกว่าที่เป็น  การที่เรามุ่งเอาใจพี่ทึ่เรารักมากกว่าเค้าทำให้เค้าไม่พอใจ  พูดจาส่อเสียด ทำให้เราไม่สบายใจนั้น  จิตของเราควรจะให้อภัยเขามากกว่า  ถึงแม้จะทำใจให้มีเมตตากับเค้ามาก ๆ ไม่ได้ก็ตามเถอะ
 
วันนี้อ่านหนังสือธรรมะแล้วสบายใจขึ้นจริง ๆ ถ้ามีโอกาสคงจะต้องพยายามหาอ่านอีกแน่ ๆ

“คัดลอกจากบางตอน หนังสือของ ดังตฤณ  เสียดายคนตายไม่ได้อ่าน”
หัวข้อ: Re: "เสียดาย กัลยาณมิตร"
เริ่มหัวข้อโดย: Am ที่ 08 ตุลาคม 2009, 19:36:29น.
ได้มาอ่านเรื่องดีๆ แบบนี้ก่อนนอน  ขอบคุณป้ากลิ่นหญ้า มากค่ะ  :) :) :)
หัวข้อ: Re: "เสียดาย กัลยาณมิตร"
เริ่มหัวข้อโดย: 272293 ที่ 06 ธันวาคม 2010, 19:26:13น.
 Y$@ ขอบคุณมากครับ Y$@
หัวข้อ: Re: "เสียดาย กัลยาณมิตร"
เริ่มหัวข้อโดย: sonic x ที่ 22 สิงหาคม 2011, 23:09:51น.
<pak _lin_ya>
สมาชิกพิเศษ
Sr. Member

พลังน้ำใจ: 14

 c*# c*# c*#