วังเอ๋ย วังเวง
หง่างเหง่ง เสียงระฆัง ดังขับขาน
ตะวันลับ ขอบฟ้า มาเนิ่นนาน
หลายกัปกาล หลายเวลา พาทุกข์ใจ
ความประมาท พลั้งพลาด ในดวงจิต
ทำให้จิต เพลินพิศ ติดนิสัย
หลงรูป รส กลิ่น สำเนียง เพียงสุขใจ
ผองโพยภัย มิได้หวั่น น่าพรั่นเอยฯ
ที่มาหิ่งห้อยน้อย
[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]
หง่างเหง่ง เสียงระฆัง ดังขับขาน
ตะวันลับ ขอบฟ้า มาเนิ่นนาน
หลายกัปกาล หลายเวลา พาทุกข์ใจ
ความประมาท พลั้งพลาด ในดวงจิต
ทำให้จิต เพลินพิศ ติดนิสัย
หลงรูป รส กลิ่น สำเนียง เพียงสุขใจ
ผองโพยภัย มิได้หวั่น น่าพรั่นเอยฯ
ที่มาหิ่งห้อยน้อย
[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]