
สวัสดีค่ะ จารย์ และเพื่อนสมาชิกทุกท่านไม่ได้เข้ามาทักทายนานเลยค่ะ วันนี้มีความฝันมาเล่าให้จารย์และเพื่อน ๆ สมาชิกช่วย แปลให้หน่อยค่ะ
ฝันที่ 1 ฝันตอนเช้าของวันที่ 27 ฝันว่าเดินทางไปต่างจังหวัด หน้ามหาลัยนเศวรที่พิษณุโลก เหมือนประมาณว่านัดกับเพื่อนไว้ว่าจะไปไหว้พระนเรศวร แต่มีป้าที่อยู่ร้านขายของแกเอาสามล้อออกมา แล้วบอกว่าเข้าไปก่อนเลยไม่ต้องรอหรอก เราก็ขึ้นรถไป ทางที่ผ่านเหมือนป่าทึบ เป็นโพรงเข้าไป ต้นไม้เป้นลักษณะคน เทพ มากมาย ป้าแกก็อธิบายไปตลอดทางว่านี้คือ.... นี้คือ.... ในฝันรู้สึกแปลก ๆ คิดสับสนหลายอย่างเลยไม่ได้ตั้งใจฟังค่ะว่าเป็นอะไรบ้าง พอพ้นออกมา เหมือนออกมาจากอุโมงค์ (ความรู้สึกในฝัน) ก็เห็นศาลสมเด็จพระนเรศวรหน้าศาลมีป้ายเขียนตัวหนังสืิสีแดงเขียนไว้ว่า "ตั้งจิตอธิษฐานขอพร" เสียงป้าแกพูดว่าขอพรสิ เราก็เลยพนมมือไหว้ขอพรในใจ (จำไม่ได้ว่าขออะไรบ้างอะค่ะ)
ฝันที่ 2 เกิดขึ้นเช้า 28 ฝันถึงแม่สามีที่เสียไปแล้ว ในฝันเหมือนตัวเองอยู่ในงานเผาศพแม่สามี (น่าจะกำลังทำพิธีเผา) มีควันพวยพุ่งออกมาจากเมรุ สามีหน้าตื่นมาหา บอกว่า "เธอดูสิ" แล้วก็ชี้ขึ้นไปบนฟ้า เห็นควันลอยขึ้นไปบนฟ้า แล้วก็กลายเป็นหน้าแม่สามียิ้มหวานมีความสุขอยู่บนนั้น แล้วภาพในฝันก็ตัดมาที่บริเวณใกล้หมู่บ้านตัวเอง เหมือนเราเพิ่งกลับจากทำงาน ลงรถมาเจอแม่สามี ก็ตกใจ แปลกใจ แต่ไม่กลัวนะคะ แกยิ้ม หน้าตามีความสุข ก็เลยถามแกว่า แม่มีความสุขดีช่ายมั้ยคะ แกก้ตอบช่าย แกผอมลงกว่าตอนมีชีวิต แต่งหน้าทาปากสีแดง ก้เลยว่าแม่ดูแข็งแรง แกก็ว่าช่ายสิแม่เดินคล่องนะ (แล้วก็ทำท่าเดินให้ดูด้วย ทะมัดทแมงมาก) เราเลยบอกแกว่าต้องไปบ้านแล้ว แล้วก็กอด ก่อนกอดก็ชะงักนิดนึงว่า จับต้องได้มั้ย พอเอื้อมมือไปถูกตัวแกก้เลยรู้ว่าจับต้องได้ ตัวเย็นนิดหน่อย ก็กอดแกสะอื้นเล็ก ๆ แล้วบอกแกว่า "หนูจะสวดมนต์ให้แม่บ่อย ๆ นะคะ" พอเดินไปแกก็นเดินตามมา เหมือนจะมาส่งที่บ้าน ซึ่งต้องเดินเข้าซอยค่อนข้างไกล ด้วยความแปลกใจ ก็เลยถามว่า แม่ดูมีความสุขมากนะคะ แกก็ยิ้ม ว่า ช่ายสิมีความสุชมาก และว่า "แม่มีแฟนด้วยนะ แต่แม่ตามเค้าไม่ได้" แล้วภาพหายไป เพราะตื่นซะก่อน
มีอีกหนึ่งฝัน ฝันประมาณสัปดาห์ก่อน ว่าตัวเองนั่งรถเข้าไปในเมืองแถวลาดพร้าว แล้วเกิดอะไรไม่รู้ อยู่ ๆ ภาพก็ตัดมาที่ตัวเองเดินลงจากรถเดินข้ามคลองเล็ก ๆ แถวลาดพร้าวมา จู่ ๆ มีกองทหารขี่ม้า (แต่งตัวเหมือนทหารรักษาพระองค์เต็มยศ อะไรทำนองอ่ะคะ) ผ่านหน้าเราไป แล้วก็มีผู้คนมาขากไหนไม่รู้มากมายเต็มถนนหนทางไปหมดทั้งที่ตอนแรกแทบไม่มีเลย เบียดเสียดยัดเยียด แล้วก็มีคนโยนลูกบอลใหญ่ ๆ หลายลูกมาที่ฝูงชนที่ตัวเองยืนอยู่ด้วย มีหลายสีแต่ที่แตะตามากคือสีแดง แล้วก็มีเสียงดัง ปั้ง ปั้ง ปัีั้ง จนตกใจเงยหน้าขึ้นไปมองที่ท้องฟ้า อ๋อเค้าจุดนี่เอง สวยมาก เราก็ยืนดูพลุสีสวย มีพลุชุดหนึ่งยิงขึ้นไปที่ท้อง แล้วก็กระจายออกมาเป็นพระพักตร์ของในหลวงรัชกาลที่ 9 ของเรานั่นเอง ถึงตอนนี้ ก็ถึงบางอ้อเหมือนกันว่านี่ เป็นงานฉลองวันเฉลิมพระชนมพรรษาของพ่อหลวงนี่เอง
ต้องขอโทดที่เล่ายาวมาก หากเพื่อสมาชิกท่านใดมีความคิดเห็นอะไรก้กระทู้มานะคะ แล้วเด๋วจะเข้ามาพรุ่งนี้ค่ะ
ไม่รู้ว่า จารยื ขุนทัพ จะได้อ่านมั้ย แต่ขอบคุณล่วงหน้าเลยนะคะ สำหรับข้อคิดเห็น
(ผึ้งค่ะ)

บันทึกการเข้า